Καλά Χριστούγεννα!!!

Για μια ακόμη χρονιά ανοίγουμε τις καρδιές μας για να υποδεχθούμε το Χριστό που με τη γέννηση στη φτωχική φάτνη διδάσκει την Ταπείνωση. Οι καταναλωτικές μας συνήθειες θολώνουν το βλέμμα και δε μας αφήνουν να δούμε το πραγματικό νόημα της γιορτής και  προτιμούμε τα λόγια και την επίδειξη των υλικών αγαθών για να δείξουμε την Αγάπη  στο συνάνθρωπό μας.

 Ας αφήσουμε, λοιπόν, το φως των Χριστουγέννων να  φωτίσει την οικουμένη, να δώσει ελπίδα στα παιδιά του πολέμου, στους ανθρώπους που υποφέρουν κι ας βοηθήσει όλους μας να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι και να κάνουμε τη ζωή μας να αποκτήσει επιτέλους νόημα!

Τα παιδιά του 2ου Γυμνασίου, έκαναν την προεργασία τους για να υποδεχθούν τον μικρό Χριστό. 

Καταρχάς παρακολούθησαν τον Εκκλησιασμό του σχολείου και άκουσαν αυτά που τους είπε ο ιερέας για το αληθινό μήνυμα της γιορτής, στόλισαν τις αίθουσες και το δέντρο του σχολείου,

και δημιούργησαν!!! Έγραψαν χριστουγεννιάτικα ποιήματα και διηγήματα και κατασκεύασαν κάρτες με ευχές!!!

Τα παιδιά κατασκεύασαν τις κάρτες στο μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών και στις ευχές που έγραψαν, χρησιμοποίησαν τύπους της αρχαίας ελληνικής γλώσσας ως εξάσκηση στο μάθημά τους!!! Καλύτερη η κάρτα της μαθήτριας του Β5 Πουλέκα Ειρήνης 

Ακολουθεί το διήγημα και το ποίημα που βραβεύθηκαν στους αντίστοιχους διαγωνισμούς όπου συμμετείχαν με έργα τους τα παιδιά των τμημάτων Α2,Β4,Β5,Γ2,Γ3,Γ5 

«Το  ασημένιο καμπανάκι» της μαθήτριας   Άννα Παπαευθυμίου του Α2

  Μια φορά, σε ένα μικρό χωριό, ακούγονταν διάφορες χριστουγεννιάτικες ιστορίες.

Αλλά αυτή που ήταν η πιο ωραία, ήταν για ένα παλιό και ασημένιο καμπανάκι που

άνηκε στον Άγιο Βασίλη. Κανείς δεν ήξερε που βρισκόταν, αλλά λέγεται πως όποιος

το αγγίξει τη νύχτα των Χριστουγέννων, θα έκανε μια ευχή που θα εκπληρωνόταν.

Ένα παιδί που ζούσε στο χωριό, είχε ακούσει τις ιστορίες και αποφάσισε να βρει το

καμπανάκι. Μια παραμονή Χριστουγέννων, περπάτησε μέσα στο χιονισμένο δάσος

και το βρήκε να κρέμεται από ένα δέντρο. Άγγιξε το καμπανάκι και έκλεισε τα μάτια

του.

«Θέλω όλοι να είναι ευτυχισμένοι αυτά τα Χριστούγεννα» ευχήθηκε με όλη του την

καρδιά.

   Μια φωτεινή λάμψη πλημμύρισε τον ουρανό και το χιονισμένο τοπίο γύρω του άρχισε

να λάμπει. Όταν γύρισε σπίτι, είδε τη μητέρα του να χαμογελάει και οι γείτονες να

μοιράζονται χαμόγελα και δώρα. Η αγάπη και η ευτυχία πλημμύρισαν το χωριό εκείνη

τη νύχτα.

Το παιδί κατάλαβε πως η αληθινή μαγεία των Χριστουγέννων είναι η αγάπη και η

προσφορά στους άλλους.         

Και το ποίημα  « Χριστούγεννα» της μαθήτριας Μιχαέλας Κύρου του Β4

Χειμώνας, χιόνι, σιγαλιά

κρύο μέσα στη φάτνη

πονούσε η Παναγιά

έτοιμη όλη η πλάση.

Έτοιμη είναι να δεχτεί

Το φως και την αγάπη

Τη γέννηση του Ιησού

κι όλοι κάνουν κάτι.

Τα ζώα ρουθουνίζουνε,

ζέστη για να του φέρουν

και τ΄άστρα τριγυρίζουνε,

λάμψη παντού σκορπάνε,

τους μάγους με τα δώρα τους

να δείξουν που να πάνε.

Ξάφνου ,ακούστηκε φωνή,

ακούστηκε το κλάμα

και όλοι υποκλίθηκαν

μπροστά στο μέγα θαύμα.

Χριστούγεννα! Χριστούγεννα!

Χτυπάνε οι καμπάνες

το μήνυμα να στείλουνε

σε όλες τις αλάνες.

Άνοιξε άνθρωπε πλατιά,

την άπονη καρδιά σου

και στόλισε την μοναχά

με όλα τα καλά σου.

Βάλε για άστρο ανθρωπιά

λαμπιόνια, κάνε τη χαρά

γιρλάντες την υπομονή

για δώρα την αποδοχή

Καλές γιορτές!

Ο μικρός Χριστός να φέρει χαρά και ζεστασιά στις καρδιές και στα σπιτικά σας!!!