Παγκόσμια Ημέρα Ειρήνης, 21 Σεπτεμβρίου 2025.

Είναι αρχές της δεκαετίας του ’80. Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ αναζητά μια συμβολική χειρονομία, μια μέρα που να θυμίζει στους λαούς ότι υπάρχει κάτι πέρα από τη λογική του πολέμου.

Το 1981 αποφασίζεται: θα υπάρχει Παγκόσμια Ημέρα Ειρήνης. Στην αρχή, ορίζεται να πέφτει την πρώτη μέρα κάθε Γενικής Συνέλευσης.

Αλλά το 2001, μέσα σε έναν κόσμο που μόλις είχε γνωρίσει τις πληγές της 11ης Σεπτεμβρίου, οι Ηνωμένα Έθνη αποφασίζουν να της δώσουν μια σταθερή ημερομηνία.

Από τότε, η 21η Σεπτεμβρίου γίνεται η μέρα που η ανθρωπότητα καλείται να σταματήσει – έστω για λίγο – τις εχθροπραξίες, να σωπάσουν τα όπλα, να δοθεί μια ευκαιρία στη μη βία.

Μια μέρα ειρήνης, σε έναν κόσμο που ήδη ετοιμαζόταν για νέους πολέμους.

Αποτυχημένη γιορτή; Αποτυχημένη προσπάθεια; Ποιος θα ήταν αισιόδοξος για μια τέτοια γιορτη μετά από όλα αυτά τα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας;

Δυστυχώς αυτή την στιγμή υπάρχουν οι περισσότρερες ενεργές ένοπλες συγκρούσεις, μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Είτε πρόκειται για πολέμους πλήρους κλίμακας είτε για «χαμηλής έντασης» συγκρούσεις, το συμπέρασμα είναι αμείλικτο: ποτέ άλλοτε, εδώ και ογδόντα χρόνια, η ανθρωπότητα δεν πολεμούσε σε τόσα πολλά μέτωπα ταυτόχρονα.

Και κάθε χρόνο, στις 21 Σεπτεμβρίου, οι ηγέτες βγαίνουν με λόγια για την ειρήνη, την ώρα που οι στρατοί τους πολεμούν και τα εργοστάσια όπλων τους δουλεύουν στο φουλ.

Κι έτσι, η 21η Σεπτεμβρίου δεν μοιάζει με γιορτή της ειρήνης. Μοιάζει με υπενθύμιση της αποτυχίας. Μια μέρα που οι λέξεις ηχούν κούφιες, όταν δίπλα τους οι αριθμοί και οι εικόνες φωνάζουν το αντίθετο.

Κι όμως, ίσως αυτή να είναι και η αξία της: να δείχνει το χάσμα. Να μας υποχρεώνει να δούμε πόσο μακριά είμαστε από αυτό που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο. Να θυμίζει ότι η ειρήνη δεν είναι μια κατάσταση μόνιμη, αλλά ένας αγώνας που χάνεται καθημερινά.

Η ειρήνη είναι το μεγαλύτερο βραβείο για όλη την ανθρωπότητα.

Η καλλιέργεια μιας κουλτούρας ειρήνης σημαίνει την αντικατάσταση της διαίρεσης, της αποδυνάμωσης και της απελπισίας με τη δικαιοσύνη, την ισότητα και την ελπίδα για όλους. Σημαίνει να επικεντρωθούμε στην πρόληψη των συγκρούσεων,

Σημαίνει προώθηση των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης, προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την αντιμετώπιση όλων των μορφών διακρίσεων και μίσους.

Η Σύνοδος Κορυφής του Μέλλοντος αυτόν τον  μήνα είναι μια ζωτικής σημασίας ευκαιρία για την προώθηση αυτών των στόχων.

Ας την αδράξουμε. Μαζί, ας θέσουμε τις βάσεις για την ειρήνη.

Ας καλλιεργήσουμε έναν πολιτισμό όπου η ισότητα, η ειρήνη και η δικαιοσύνη ευδοκιμούν.